Zaburzenia odżywiania
Do najbardziej znanych zaburzeń odżywania należą anoreksja (jadłowstręt psychiczny, Anorexia Nervosa), bulimia (żarłoczność psychiczna, Bulimia Nervosa), napadowe objadanie się (jedzenie kompulsywne, Binge-Eating Disorder).
Przyczyny i mechanizmy powstawania zaburzeń odżywiania należy rozpatrywać indywidualnie dla każdej chorującej osoby, jednak dużą ich część stanowią problemy natury psychicznej.
Osoby chorujące na anoreksję podejmują wiele celowych działań prowadzących do spadku masy ciała lub podtrzymywaniu niskiej masy ciała, gdzie wynosi ona co najmniej 15% poniżej oczekiwanej normy dla wieku i wzrostu. Ograniczają najczęściej przyjmowanie pokarmów do minimum często doprowadzając swój organizm do powolnego wyniszczenia bądź stosują środki przeczyszczające lub restrykcyjne ćwiczenia fizyczne.
Osoby cierpiące na bulimię koncentrują swoje życie wokół jedzenia, przy czym opiera się to głównie na kontrolowaniu masy ciała i przyjmowanych pokarmów z okresowo występującymi niekontrolowanymi napadami jedzenia. Po czym następuję szereg czynności mających „przeciwdziałać” skutkom przyjętego w nadmiernych ilościach pokarmu. Mogą do nich należeć różne formy przeczyszczania się takie jak: wymioty, przyjmowanie środków przeczyszczających, hamujących łaknienie czy środków moczopędnych.
Jedzenie kompulsywne dotyczy osób przyjmujących duże ilości pokarmu pomimo nie odczuwania głodu. Odbywa się najczęściej w samotności w powodu silnie odczuwanego wstydu. Dotyczy najczęściej wysoko -węglowodanowych i -tłuszczowych pokarmów takich jak produkty WYSOKOprzetworzone i słodycze. Osoby objadające się zazwyczaj nie stosują zabiegów oczyszczających co prowadzi do stopniowego przyrostu masy ciała.
Powyżej wymienionym zaburzeniom towarzyszą także przykre odczucia związane ze stanem psychicznym osoby m.in. z obniżeniem nastroju, zmniejszeniem radości życia, poczuciem braku sensu życia, napięciem, zaburzeniami snu, myślami samobójczymi, lękiem, drażliwość, objawy myślenia obsesyjnego i zachowań kompulsywnych.